Ένας απρόβλεπτος οραματιστής, ο Ingo Maurer πειραματίστηκε με το σχεδιασμό φωτισμού. Ωστόσο, ίσως θα ήταν πιο σωστό να πούμε ότι έπαιζε με το φως, αφήνοντας τον κόσμο με πραγματικά μοναδικά φωτεινά αντικείμενα. Γεννημένος στη Γερμανία το 1932, γιος εφευρέτη, ο Maurer αρχικά εκπαιδεύτηκε ως τυπογράφος και γραφίστας. Δεν άργησε να εκτρέψει τις ενέργειες και τη φαντασία του προς το σχεδιασμό φωτισμού.
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, ίδρυσε το γραφείο του, Design M, και άρχισε αμέσως να εκφράζει τη γόνιμη δημιουργικότητά του, δίνοντας ζωή στη διάσημη λάμπα Bulb το 1966. Το φωτιστικό Bulb βασίζεται σε μια απλή αλλά καινοτόμο ιδέα. ο πραγματικός λαμπτήρας περιέχεται μέσα σε μια γιγάντια λυχνία από φυσητό γυαλί που λειτουργεί ως βάση λυχνίας - εξακολουθεί να παράγεται από την εταιρεία που αργότερα έγινε η Ingo Maurer GmbH, με έδρα το Μόναχο. Η εταιρεία κατασκευάζει και εμπορεύεται φωτιστικά σχεδιασμένα από τον Maurer και μετά τον θάνατό του το 2019, από τους συνεργάτες και τους διαδόχους του.
Τα σχέδια του Maurer εκφράζουν ξεκάθαρα την επιθυμία του να χρησιμοποιεί φτωχά υλικά όπως πλαστικό και αλουμίνιο ή άλλα ανακυκλωμένα υλικά. Εκτός από τη λάμπα Bulb, πολλές δημιουργίες του Maurer έχουν πάρει τη θέση τους στην ιστορία του σχεδιασμού. Το Hearts Attack (1997) αποτελείται από 48 λαμπερές καρδιές που μπορούν να προσανατολιστούν κατά βούληση. Το Zettel'z, επίσης από το 1997, είναι ένας πρωτότυπος πολυέλαιος κατασκευασμένος από μικρά φύλλα χαρτιού συρραμένα σε μεταλλική κατασκευή. Το Luccellino (1989) είναι ένας φτερωτός λαμπτήρας με φτερά χήνας. Και μετά είναι Birds, birds, birds (1992), Porca Miseria! (1994), MaMo Nouchies (1998). Όπως ένα έργο τέχνης, ένα φωτιστικό του Ingo Maurer δεν μας αφήνει αδιάφορους. Δεν μπορούμε πάντα να καταλάβουμε αν μας αρέσει ή όχι, αλλά δεν μπορούμε παρά να καλωσορίσουμε την πρόκληση του, που δεν είναι ποτέ επιθετική ή βίαιη, αλλά πάντα ειρωνική και διασκεδαστική.
Εκτός από το σχεδιασμό και την παραγωγή λαμπτήρων, τα έργα του Maurer περιλαμβάνουν επίσης εγκαταστάσεις φωτός σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους που μπορούν να θεωρηθούν σχεδόν καλλιτεχνικές παραστάσεις. Η πρώτη έκθεση του σχεδιαστή πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το 1989 στο Fondation Cartier. Είχε τον τίτλο «Ingo Maurer: Lumière Hasard Réflexion», στο οποίο μπόρεσε να εκφράσει ελεύθερα τη δημιουργική του έμπνευση σε δώδεκα διαφορετικούς χώρους. Έχει λάβει πολλά βραβεία και βραβεία όλα αυτά τα χρόνια με αποκορύφωμα το Βραβείο Σχεδιασμού από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας το 2010 και το Βραβείο Καριέρας Compasso d'Oro το 2011.